Katedra Nidaros (Nidarosdomen) to największa świątynia w całej Skandynawii. Zbudowana w 1152 roku wzorowana była na angielskiej katedrze w Canterbury. Była miejscem pochówku króla Olafa II odpowiedzialnego za christianizację Norwegii (jego grób stał się popularnym miejscem pielgrzymek). Dziś katedra jest miejscem pochówku rodzin królewskich, a od 1814 roku jest miejscem koronacji nowych władców. Mimo iż wielokrotnie niszczona była przez pożary i odbudowywana, do dziś jest pięknym przykładem gotyckiej architektury. 

Trawiaste dachy to tradycyjny sposób pokrycia budynków, popularny w Skandynawii aż do końca XIX wieku. Technika stosowana była na budynkach drewnianych. Duży ciężar dachu pozwalał zachować konstrukcję budynku w dobrym stanie, a naturalne podłoże świetnie sprawdzało się jako izolator. Sama nazwa "trawiasty" jest nieco mylące, ponieważ główną częścią konstrukcji jest kora brzozowa, natomiast trawa i jej system korzeniowy ma jedynie za zadanie trzymać wszystko na swoim miejscu.

Bryggen (pol. brzeg) to szereg hanzeatyckich budynków zbudowanych około 1360 roku, który szybko stał się centrum działalności Hanzy na terenie całej Norwegii. Bryggen szybko się rozrastał i w przeszłości magazyny, sklepy i biura koordynujące handel zajmowały bardzo dużą powierzchnię. Niestety nie wszystkie budowle przetrwały do dziś. 61 ocalonych budynków zostało wpisanych na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Szkoła czarownic? Można by tak pomyśleć kierując się wyglądem Pani po lewej (ta czapka <3). Niestety to tylko podopieczne sanatorium w centralnej Norwegii. Centrum rehabilitacyjne Tonsåsen działa nieprzerwanie od 1870 roku. Współcześnie zajmuje się leczeniem chorobliwej otyłości.

Hamar to niewielkie miasteczko w południowej Norwegii o bardzo szczęśliwej lokalizacji. Nieopodal znajduje się największe norweskie jezioro, Mjøsa, które zajmuje powierzchnię aż 360 km² (dla porównania system wodny największego polskiego jeziora - Śniadrwy, obejmuje obszar o powierzchni 113,4 km².

Rybołóstwo od zawsze stanowiło podstawę norweskiej gospodarki. Mimo, że od lat ilość połowów spada (co tłumaczy się również dbałością o zrównoważony rozwój regionu) Norwegia nadal zajmuje pod tym względem drugą pozycję na świecie (488 kilogramów na mieszkańca). Ryby to również niedłączna część skandynawskiej diety. Każdy chyba słyszał o norweskim łososiu, ale Norwegowie uwielbiają również dorsze, makrele, śledzie oraz krewetki. Co ciekawe w Norwegii każdy amator wędkowania, może wrzucić haczyk do morza, ale niekoniecznie do jeziora. Połów ryb w wodach słodkich jest płatny i obarczony specjalną licencją. 

Samowie uważani są za rdzenną ludność Skandynawii. Na jej terytorium pojawili się już 11 000 lat temu! Co ciekawe współcześni Samowie posługują się językami lapońskimi, które należą do grupy języków ugrofińskich (podobnie jak fiński i węgierski). Współcześnie Samowie zamieszkują głównie obszary polarnej tundry i zajmują się hodowlą reniferów, które dostarczają im mięso, futro i transport. Mniejszości Samów mają zapewnioną całkowitą autonomię w podtrzymywaniu własnych zwyczajów i kultury - zarówno na terenie Szwecji, jaki i Norwegii. Wciąż żyją w zgodzie z otaczającą ich naturą, choć ich kultura uległa oczywiście dużemu uwspółcześnieniu. Samowie dość późno ulegli christianizacji (dopiero w okresie od XVII do XIX wieku), ale nawet wtedy nie udało się zniszczyć ich rdzennych zwyczajów. Do dzisiejszego dnia w ich wspólnotach tradycja katolicka, miesza się z szamańskimi obrzędami i animistycznymi wierzeniami. 

Polub stronę na Facebooku >>>